J48 OEuvRES DE Descartes. 408-409.
cedentibus aliorum objedionibus quas legifti conti- nentur. Neque enim, fi quae ell'ent, ingenium & dili- gentiam tuam effugiflent, & judico te hîc non aliud habuifTe inftitutum, quàm ut eorum me admoneres, quibus meae rationes, ab iis quorum ingénia fenfibus 5
495 ita immerfa funt ut a Metaphyficis cogitajtionibus prorfus abhorreant, eludi poflent, atque ita mihi dares occafionem iis occurrendi. Quamobrem ego hîc, non tanquam tibi Philolopho acutiflimo, fed tanquam ali- cui ex hominibus iftis carneis refpondebo. »o
I De iis quœ
IN Meditationem primam
objecta funt.
Ais te comprobarc injliîutuin quo menîem prœjudiciis exuere conatus fum, utpote quod nemo fingere poteft i5 efle improbandum ; fed velles ut fimpliciter ac paucis verbis", hoc eft, perfunclorie tantùm id effeciflem. Quafi fcilicet tam facile fit omnibus fe erroribus libe- rare, quibus ab infantiâ imbuti fumus ? & quafi nimis accurate id fieri poffit, quod nemo negat efle facien- jo dum ? Sed nempe indicare voluifli plerofque homines fateri quidem verbo tenus prœjudicia efle vitanda, fed tamen nunquam illa vitare, quia nuUum ftudium aut laborem in hoc impendunt, nuUaque ex iis quse femel ut vera admifcrunt pro prsejudiciis habenda ^5
496 efle arbitrantur. Tu certe hîc illorum perfonam egre- gie agis, &. nihil eorum quae ab ipfis dici poflent omit-
a. Page 35;, 1. ii-2j.
�� �
