Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/452

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

42 2 Œuvres de Descartes. 466-468.

/finis tuamj'ementemfuffocantibuseripueris! QuoJ faxit Deus Opt. Max., cujiis uni gloi-ice cernimus te fœliciler tua omnia objïrinxijfe.

��RESPONSIO

AD SEXTAâ OBJEGTIONES. 5

I . Verum quidem cft neminem pojfe ejfe certum Je cogilare, nec fe exijlere, nifi fciat quidjit cogilatio, & quid cxiflcntia^. Nonquôd ad hocrequiraturfcientia reflexa, vel per demonftrationem acquifita, & multo minus fcientia fcientice reflexae, per quam fciat fe fcire, iterum- lo que fe fcire fe fcire, atque ita in infinitum, qualis de 567 nullà unquam re haberi poteft. Sed|omnino fufficit ut id fciat cognitione illâ interna, quae reflexam femper antecedit, & qu3e omnibus.hominibus de cogitatione &. cxirtentiàita innata eft, ut, quamvis forte prcejudiciis i5 obruti, & ad verba magis quàm ad verborum fignifica- tiones attenti, fingere poflimus nos illam non habere, non poflimus tamen reverâ non habere. Cùm itaque quis advertit fe cogitare, atque inde fequi fe exiftere, quamvis forte nunquam antea quaefiverit quid fit 20 cogitatio, nec quid exiftentia, non potefl tamen non uiramque fatis noffe, ut fibi in hac parte fatisfaciat. |2. Nec etiam fieri potefl:, cùm quis advertit fe cogitare, intelligitque quid fit moveri, ut putet /e de- cipi, feque non cogitare, fed tantitm moveri^\ Cùm enim 25 plane aliam liabe^t ideam five notionem cogitationis,

a. \'o\v ci-avant, p. 413, 1. 2-3.

b. Ibid.,\. 13-14.

�� �